‘‘ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส…เป.… กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ’’ฯ
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา อุรุเวฬกสฺสโป เถโร อิมา คาถาโย
อภาสิตฺถาติฯ
อุรุเวฬกสฺสปตฺเถรสฺสาปทานํ อฏฺฐมํฯ
9. ราธตฺเถรอปทานํ
[296]
‘‘ปทุมุตฺตโร นาม ชิโน, สพฺพโลกวิทู มุนิ;
อิโต สตสหสฺสมฺหิ, กปฺเป อุปฺปชฺชิ จกฺขุมาฯ
[297]
‘‘โอวาทโก วิญฺญาปโก, ตารโก สพฺพปาณินํ;
เทสนากุสโล พุทฺโธ, ตาเรสิ ชนตํ พหุํฯ
[298]
‘‘อนุกมฺปโก การุณิโก, หิเตสี สพฺพปาณินํ;
สมฺปตฺเต ติตฺถิเย สพฺเพ, ปญฺจสีเล ปติฏฺฐปิฯ
[299]
‘‘เอวํ นิรากุลํ อาสิ, สุญฺญตํ ติตฺถิเยหิ จ;
วิจิตฺตํ อรหนฺเตหิ, วสีภูเตหิ ตาทิภิฯ
[300]
‘‘รตนานฏฺฐปญฺญาสํ, อุคฺคโต โส มหามุนิ;
กญฺจนคฺฆิยสงฺกาโส, พาตฺติํสวรลกฺขโณฯ
[301]
‘‘วสฺสสตสหสฺสานิ, อายุ วิชฺชติ ตาวเท;
ตาวตา ติฏฺฐมาโน โส, ตาเรสิ ชนตํ พหุํฯ
[302]
‘‘ตทาหํ หํสวติยํ, พฺราหฺมโณ มนฺตปารคู;
อุเปจฺจ ตํ นรวรํ, อสฺโสสิํ ธมฺมเทสนํฯ
[303]
‘‘ปญฺญเปนฺตํ มหาวีรํ, ปริสาสุ วิสารทํ;
ปฏิภาเนยฺยกํ ภิกฺขุํ, เอตทคฺเค วินายกํฯ
[304]
‘‘ตทาหํ การํ กตฺวาน, สสงฺเฆ โลกนายเก;
นิปจฺจ สิรสา ปาเท, ตํ ฐานํ อภิปตฺถยิํฯ
[305]
‘‘ตโต มํ ภควา อาห, สิงฺคีนิกฺขสมปฺปโภ;
สเรน รชนีเยน, กิเลสมลหารินาฯ
[306]
‘‘‘สุขี ภวสฺสุ ทีฆายุ, สิชฺฌตุ ปณิธี ตว;
สสงฺเฆ เม กตํ การํ, อตีว วิปุลํ ตยาฯ
[307]
‘‘‘สตสหสฺสิโต กปฺเป, โอกฺกากกุลสมฺภโว;
โคตโม นาม โคตฺเตน, สตฺถา โลเก ภวิสฺสติฯ
[308]
‘‘‘ตสฺส ธมฺเมสุ ทายาโท, โอรโส ธมฺมนิมฺมิโต;
ราโธติ นามเธยฺเยน, เหสฺสติ สตฺถุ สาวโกฯ
[309]
‘‘‘ส เต เหตุคุเณ ตุฏฺโฐ, สกฺยปุตฺโต นราสโภ [อิทํ ปาททฺวยํ สฺยามมูเล นตฺถี];
ปฏิภาเนยฺยกานคฺคํ, ปญฺญเปสฺสติ นายโก’ฯ
[310]
‘‘ตํ สุตฺวา มุทิโต หุตฺวา, ยาวชีวํ ตทา ชินํ;
เมตฺตจิตฺโต ปริจริํ, สโต ปญฺญาสมาหิโตฯ
[311]
‘‘เตน กมฺเมน สุกเตน, เจตนาปณิธีหิ จ;
ชหิตฺวา มานุสํ เทหํ, ตาวติํสมคจฺฉหํฯ
[312]
‘‘สตานํ ตีณิกฺขตฺตุญฺจ, เทวรชฺชมการยิํ;
สตานํ ปญฺจกฺขตฺตุญฺจ, จกฺกวตฺตี อโหสหํฯ
[313]
‘‘ปเทสรชฺชํ วิปุลํ, คณนาโต อสงฺขิยํ;
สพฺพตฺถ สุขิโต อาสิํ, ตสฺส กมฺมสฺส วาหสาฯ
[314]
‘‘ปจฺฉิเม ภเว สมฺปตฺเต, คิริพฺพชปุรุตฺตเม;
ชาโต วิปฺปกุเล นิทฺเธ, วิกลจฺฉาทนาสเนฯ
[315]
‘‘กฏจฺฉุภิกฺขํ ปาทาสิํ, สาริปุตฺตสฺส ตาทิโน;
ยทา ชิณฺโณ จ วุทฺโธ จ, ตทารามมุปาคมิํฯ
[316]
‘‘ปพฺพชติ น มํ โกจิ [ปพฺพาเชนฺติ น มํ เกจิ (สี. สฺยา ปี.)], ชิณฺณทุพฺพลถามกํ;
เตน ทีโน วิวณฺณงฺโค [วิวณฺณโก (ก.)], โสโก จาสิํ ตทา อหํฯ
[317]
‘‘ทิสฺวา มหาการุณิโก, มมมาห [มมาห โส (สี.), มมาห จ (ปี.)] มหามุนิ;
‘กิมตฺถํ ปุตฺตโสกฏฺโฏ, พฺรูหิ เต จิตฺตชํ รุชํ’ฯ
[318]
‘‘‘ปพฺพชฺชํ น ลเภ วีร, สฺวากฺขาเต ตว สาสเน;
เตน โสเกน ทีโนสฺมิ, สรณํ โหหิ นายก’ฯ
[319]
‘‘ตทา ภิกฺขู สมาเนตฺวา, อปุจฺฉิ มุนิสตฺตโม;
‘อิมสฺส อธิการํ เย, สรนฺติ พฺยาหรนฺตุ เต’ฯ
[320]
‘‘สาริปุตฺโต ตทาโวจ, ‘การมสฺส สรามหํ;
กฏจฺฉุภิกฺขํ ทาเปสิ, ปิณฺฑาย จรโต มม’ฯ
[321]
‘‘‘สาธุ สาธุ กตญฺญูสิ, สาริปุตฺต อิมํ ตุวํ;
ปพฺพาเชหิ ทิชํ วุฑฺฒํ, เหสฺสตาชานิโย อยํ’ฯ
[322]
‘‘ตโต อลตฺถํ ปพฺพชฺชํ, กมฺมวาโจปสมฺปทํ;
น จิเรเนว กาเลน, ปาปุณิํ อาสวกฺขยํฯ
[323]
‘‘สกฺกจฺจํ มุนิโน วากฺยํ, สุณามิ มุทิโต ยโต;
ปฏิภาเนยฺยกานคฺคํ, ตโต มํ ฐปยี ชิโนฯ
[324]
‘‘กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ…เป.… วิหรามิ อนาสโวฯ
[325]
‘‘สฺวาคตํ วต เม อาสิ…เป.… กตํ พุทฺธสฺส สาสนํฯ
[326]
‘‘ปฏิสมฺภิทา จตสฺโส…เป.… กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ’’ฯ
อิตฺถํ สุทํ อายสฺมา ราโธ เถโร อิมา คาถาโย
อภาสิตฺถาติฯ
ราธตฺเถรสฺสาปทานํ นวมํฯ
10. โมฆราชตฺเถรอปทานํ
[327]
‘‘ปทุมุตฺตโร นาม ชิโน, สพฺพโลกวิทู มุนิ;
อิโต สตสหสฺสมฺหิ, กปฺเป อุปฺปชฺชิ จกฺขุมาฯ
[328]
‘‘โอวาทโก วิญฺญาปโก, ตารโก สพฺพปาณินํ;
เทสนากุสโล พุทฺโธ, ตาเรสิ ชนตํ พหุํฯ
[329]
‘‘อนุกมฺปโก การุณิโก, หิเตสี สพฺพปาณินํ;
สมฺปตฺเต ติตฺถิเย สพฺเพ, ปญฺจสีเล ปติฏฺฐปิฯ
[330]
‘‘เอวํ นิรากุลํ อาสิ, สุญฺญตํ ติตฺถิเยหิ จ;
วิจิตฺตํ อรหนฺเตหิ, วสีภูเตหิ ตาทิภิฯ
[331]